Er zijn bestuurders die denken dat ze iets aan beleid doen als ze met de ondertekening van een manifest, convenantje etc. beleid maken en dan ook aan hun opdracht als bestuurder hebben voldaan. Niets van dat alles dan begint het pas.
Wat ik bedoel? Laat ik nu het voorbeeld geven van de burgemeester van Amsterdam, Femke Halsema. Ondertekening van het Amsterdams Joods Akkoord ligt er, de werkdefinitie van de IHRA ligt er. Ze is heel betrokken bij de Joodse gemeenschap in Amsterdam, vindt ze zelf.
Maar dan komt er een speech tijdens #Mayorsagainstantisemitism of iets in die geest. Het enige dat mevrouw Halsema doet is kritiek hebben op Israël en het Israëlisch beleid en dat koppelen aan het antisemitisme hier in Nederland. Een bestuurder onwaardig.
En daarmee geeft mevrouw Halsema aan dat ze dus eigenlijk geen beleid hoeft te maken, wil maken, omdat Israël de oorzaak is van het antisemitisme in Nederland . Lekker achterover leunen in je bestuurdersstoel. Maar beste Femke, wat hebben Joden in Nederland te maken met Israëlisch beleid? Beste Femke kijk de documentaire “ mijn Jodenbuurt” van Filemon Wesselink nog eens een keer.
Een papieren bestuurder dus.
En beste Femke, lees anders ook nog even mijn stuk “wordt antisemitisme in Amsterdam salonfähig gemaakt …..” . Israël gebruiken als excuus om in je eigen stad niets tegen antisemitisme te hoeven doen, geen beleid te hoeven maken en al helemaal niet te handhaven is echt een bestuurder onwaardig. En het riekt bijna naar…
L’chaim
.
Edwin koning 